Van moedermaffia naar sisterhood

We leggen de lat belachelijk hoog. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor elkaar.

En tussen al die meningen, oordelen en zogezegde “tips” groeit één ding harder dan ons geduld: zelftwijfel.

Je kent de klassieke aanvallen:“Ambitieuze moeders verwaarlozen hun kinderen.”
“Thuisblijvende moeders zijn lui.” Absurd. Maar toch laat je je raken.Want wat je ook doet, iemand staat klaar met een verbeterpunt.

En dan begint de dagelijkse tweestrijd:Op het werk knaagt schuld. Ben ik er genoeg? Heb ik wel echt geluisterd? Was ik niet te gehaast bij het afscheid?Thuis vlieg je in de avondrush, van huiswerk naar koken naar bedtijd.

En dan die stille vraag: Heb ik vandaag eigenlijk echt contact gemaakt met mijn kind? Weer schuld.

Maar een hele dag thuis “de leuke mama” zijn?Ook onmogelijk. De to-do’s wachten. De was kijkt je aan. En een dag foert zeggen voelt bijna verboden. Weer schuld. En schaamte erbovenop.

Aan het einde van de dag vraag je jezelf af of het normaal is dat je soms geen energie hebt om continu “aan” te staan. Of dat je een slechte moeder bent omdat je niet elk moment geweldig vindt. Maar laat ons eerlijk zijn: niemand vindt dat.

En toch blijven we doen alsof. We willen voldoen aan een standaard die niet bestaat. Een perfecte ouder die nooit moe is, nooit twijfelt, altijd geduldig is en elke bal foutloos omhoog houdt.

Die moeder? Die bestaat niet.
Stop met haar achterna zitten.
Begin bij jezelf.

Wat geeft jou energie?Heb je ambities die je wilt najagen? Doen.
Wil je voluit kiezen voor thuis en zorg? Ook goed.
Jouw pad hoeft niet op dat van iemand anders te lijken.

Het welzijn van onze kinderen zit niet in perfectie, maar in hoe wij ons voelen. Uitgeputte ouders geven geen magie door. Opgeladen ouders wel. Selfcare is geen luxe. Het is de basis.

Van daaruit ontstaan de echte, warme momenten met onze kinderen. Niet door alles tegelijk te willen. Maar door te kiezen voor wat klopt.

Het is tijd om de moedermaffia achter ons te laten en sisterhood te bouwen.
Voor onszelf. Voor elkaar. Voor onze kinderen.